Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το γνήσιον των συναισθημάτων και της ιδεολογικής ταυτότητας ορισμένων, που επικαλούνται τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή. Δεν θα ξεκινήσουμε από το απλό της υποθέσεως, ότι δηλαδή κανείς δεν μιλά εξ ονόματος του Καραμανλή, άρα και ουδείς έχει την δυνατότητα να δώσει "ταυτότητα και εχέγγυα Καραμανλισμού" σε κανέναν...
Ωστόσο, μας ενοχλεί το γεγονός ,ότι ρίχνονται στο πυρ το εξώτερον, όσοι επικαλούνται τον Καραμανλή, για να κερδίσουν μέρος της συμπάθειας και στήριξης του απλού λαού..
Όταν ένας κορυφαίος πολιτικός, ως ο Κ.Καραμανλής, δεν αναμιγνύεται στην καθημερινή πρωτεύουσα, βασική, μείζονα πολιτική πραγματικότητα, με την έννοια-μετάφραση, μην παραξηγηθούμε -ότι έχει ξεκαθαρίσει με την στάση του, πως δεν θέλει να επιστρέψει σε αξιώματα, τότε δεν αντιλαμβανόμαστε προς τι το κλάμα και ο οδυρμός.
Θέλει ο κος Λυμπερόπουλος, με το καροτί μαλλί να φωνάζει υπέρ του Καραμανλή και να τον επικαλείται; Πολύ καλά κάνει.
Το εάν αμφισβητείται η "Καραμανλική ....πιστοποίηση προϊόντος", αφορά εκείνους που τον θέλουν ή όχι. Εάν δεν τον θέλουν, δεν τον στηρίζουν.
Το ίδιο και για τον εκμεταλλευτή της Καραμανλικής ταυτότητας και ιδεολογίας Πάνο Καμμένο.
Το εάν επικαλείται ο Καμμένος τον Καραμανλή, σαφώς και το πράττει για λόγους συμφεροντολογικούς.
Αυτό δεν αποκλείει το γεγονός ότι ο Κ.Καραμανλής, ήταν ικανότατος ηγέτης, παρά τα περί του αντιθέτου προπαγανδιζόμενα κατά καιρούς.
Υπό την έννοια αυτή, ο Κ.Καραμανλής δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως συμπαθητικός... σκύλος ράτσας και οι υποστηρικτές του, να χαρακτηρίζονται "μπάσταρδα", μη γνήσια ράτσα και να ρίχνονται στο πυρ το εξώτερον.
Άλλωστε η ιστορική συνέχεια και η εμπέδωση της αξίας ενός πολιτικού, έχει μαθηματικώς αποδειχθεί, ότι οφείλεται στην αναγνώριση των αντιπάλων του και παλαιών εχθρών του ή τουλάχιστον εκείνων, που δεν του συμπαραστάθηκαν κάποτε.
Γι' αυτό και καλό κατά την ταπεινή μας γνώμη θα είναι να μην ρίχνουμε αναθέματα σε όσους επικαλούνται τον Καραμανλή, ακόμα κι αν το κάνουν εντελώς συμφεροντολογικά και γιατί όχι και ψηφοθηρικά.
Αφού ο πρώην πρωθυπουργός, έχει ξεκαθαρίσει την θέση του.
Θεσμική αντιμετώπιση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτόν εκλέξατε φάτε τον στην μάπα τώρα και δεν σκοπεύει να επιστρέψει- ούτε καταλάβαμε ποτέ τις εκκλήσεις "γύρνα πίσω αρχηγέ "κλπ κλπ από την στιγμή που ο αρχηγός δεν θέλει, όλα αυτό δείχνουν-τότε δεν αντιλαμβανόμαστε τις αντιδράσεις.
Υπάρχει ωστόσο ένα κενό στην όλη υπόθεση.
Οι Καραμανλικοί, ιδεολογικά, είναι ορφανοί στις εκλογές, που καθώς φαίνεται θα γίνουν στο τέλος της θητείας της κυβέρνησης. Δεν πιστεύουμε ότι ο Τσίπρας θα "εκμεταλλευθεί"την έξοδο από το μνημόνιο, για να προχωρήσει σε εκλογές το νέο έτος.
Αυτή η ...ορφάνια, σαφώς και διαμορφώνει ένα πεδίο δράσεως, όλων εκείνων των δυνάμεων που θα ήθελαν δίπλα, στον δικό τους χώρο, τους Καραμανλικούς...
Αυτό είναι φυσικό.
Δράση Μητσοτάκη, αντίδραση Καραμανλικών. Τα περί παρατάξεως και κουραφέξαλα, που επικαλούνται ανεγκέφαλοι είναι για το 1950 κι όχι για την σύγχρονη εποχή μας.
Άλλωστε ποια παράταξη;
Έχει σχέση αυτό το έκτρωμα, με την Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή;
Γι΄ αυτό και όσοι θελουν να κερδίσουν τους Καραμανλικούς, πολύ καλά πράττουν, με δεδομένο ότι ο ίδιος ο Κ.Καραμανλής, δεν δίνει την έγκρισή του για μια τέτοια κίνηση, όσων πιστεύουν σε αυτόν. Η θέσμική του όμως στάση δεν δεσμεύει όσους πιστεύουν ότι η Νέα Δημοκρατία πηγαίνει κατά διαόλου.
Αρα, εχθροί εντός των τοιχών του Καραμανλισμού, δεν υπάρχουν. Γιατί απλούστατα δεν...υπάρχουν τοίχοι....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου