Η άλλη "ιστορία" έχει σχέση με τις σχέσεις του συγκροτήματος, με την ...εγγραφή της ιστορίας από τους ιστορικούς. Οι τελευταίοι... μάλλον την έγραψαν...υπό πίεση.
Το συγκρότημα υπονόμευε , όχι μέσω μιας σκληρής κριτικής, αλλά ουσιαστικής προπαγάνδας όποιους δεν ήταν αρεστοί στα συμφέροντά του. Αυτή είναι η άλλη όψη του νομίσματος.
Πολέμησε τις κυβερνήσεις Καραμανλή, με κτυπήματα κάτω από την μέση, τοποθέτησε ανθρώπους δικούς του σε διάφορα πόστα και κατηύθυνε την πολιτική των κυβερνήσεων, κυρίως του Ανδρέα Παπανδρέου και αργότερα επ' ολίγον του Γιωργάκη, γενικώς παρενέβαινε και ο λόγος του, ανέτρεπε ουσιαστικά πολιτικά δεδομένα.
Έφτιαξε το Μέγαρο Μουσικής, που στην ουσία έτρωγε τα χρήματα του ελληνικού λαού, προωθώντας τον πολιτισμό, με όχι και τόσο φυσικά... πολιτισμένα μέσα. Το συγκρότημα ήταν κράτος εν κράτει.
Άλλαξαν οι καιροί, δάνεια δανεικά κι αγύριστα, το συγκρότημα σε λίγο θα βρίσκεται στο περιθώριο της ιστορίας.
Όσο κι αν αποδώσει κανείς σκοπιμότητα στις κινήσεις της φουκαριάρας συγκυβέρνησης, οι γνώστες των θεμάτων, αποδίδουν το κλείσιμο στην ουσιαστικά αδιαφανή και εντελώς έξω από κάθε οικονομικό κανόνα, διαχείριση του άλλοτε ισχυρού ΔΟΛ. Ο κρατικοδίαιτος ΔΟΛ, ελάμβανε το μεγαλύτερο μερίδιο των κρατικών διαφημίσεων των κυβερνήσεων, που καθημερινά καθύβριζε. Ήταν κι αυτό ένα σημάδι της δύναμής του.
Ο ισχυρός Σταύρος Ψυχάρης, ντύθηκε ακόμα και με μεγαλοσταυρούς στο Άγιον Όρος, αλλά προφανώς ο πανάγαθος ελησμόνησε να τον ευλογήσει με το θείο του πνεύμα.
Το κλείσιμο ενός ιστορικού συγκροτήματος, πονάει όλους, όσους επιθυμούν δημοκρατία και πλουραλισμό. Ακόμα κι εκείνους, που κάποτε ευχήθηκαν μετά από πολλά άδικα κτυπήματα και αθλιότητες το κλείσιμό του. Άλλο όμως η ιστορία.... κι άλλο να είσαι ανιστόρητος....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου