Ο Αλέν ντε Μποτόν στο βιβλίο του «Οι ειδήσεις - Οδηγίες χρήσεως» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει πως «όταν ενημερωνόμαστε από τις ειδήσεις, είναι σαν να κολλάμε ένα κοχύλι στο αυτί και...
να κατακλυζόμαστε από τη βουή της ανθρωπότητας».
Επομένως, η ανασκόπηση μιας τόσο θορυβώδους χρονιάς, όπως αυτή που φεύγει, ενείχε εξαρχής ορισμένες εγγενείς δυσκολίες. Πώς να χωρέσεις 365 μέρες σε μερικές εκατοντάδες γραμμές; Γιατί μια είδηση είναι πιο σημαντική από μια άλλη και ποιος είναι αρμόδιος να το κρίνει αυτό;
Το 2017 ήταν κι αυτό γεμάτο γεγονότα και στη γενική σούμα μοιάζει ο φόβος να έριξε στα σχοινιά την ελπίδα. Ξανά. Τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα σκόρπισαν και φέτος πανικό και θάνατο, ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία άφησαν το στίγμα τους, ο Τραμπ με τον Κιμ έκαναν πρόβα το τέλος του κόσμου και άνθρωποι απάτριδες συνέχισαν ν' αναζητούν τη θέση τους στον κόσμο.
Από την άλλη, όμως, υπήρξαν και πολλοί που δεν τα παράτησαν, παρά τις δυσκολίες, η κοινωνία έκανε μικρά βήματα μπροστά, τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα ανανέωσαν την πίστη μας στον άνθρωπο και στην έμφυτη τάση του να εξελίσσεται.
Ας δούμε λοιπόν δέκα πράγματα που μας δίδαξε φέτος η επικαιρότητα στην Ελλάδα και τον κόσμο:
Ο Τραμπ συνεχίζει να περιγελά το ίδιο το σύστημα που τον εξέθρεψε και προελαύνει
Τουιτάρει ασταμάτητα, βλέπει πολλές ώρες τηλεόραση, τρώει άπειρες ποσότητες junk food, προκαλεί τον Κιμ Γιονγκ Ουν και τώρα τελευταία είπε ν' ανοίξει κι ένα μέτωπο με τον αραβικό κόσμο, αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.Φωτό:Win McNamee / Getty Images
Τα ξημερώματα της 9ης Νοεμβρίου του 2016, λίγο πριν από τις 3 το πρωί, ο Τραμπ ανέβηκε στην εξέδρα που είχε στηθεί στο ξενοδοχείο Χίλτον του Μανχάταν, την ώρα που ένα παλλόμενο πλήθος φώναζε ρυθμικά «USA». Ο νεοεκλεγείς τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ ευχαρίστησε την οικογένεια και το επιτελείο του, μίλησε με καλά λόγια για την αντίπαλό του Χίλαρι Κλίντον και έδωσε μια υπόσχεση: «Τώρα ήρθε η ώρα η Αμερική να επουλώσει τις πληγές του διχασμού». Δεκατρείς μήνες μετά την εκλογή του οι ΗΠΑ είναι πιο διχασμένες από ποτέ, ενώ και η διεθνής κοινότητα έχει χωριστεί σε στρατόπεδα.
«Ο Τραμπ θέτει σε δοκιμασία το θεσμικό αξίωμα του Προέδρου όσο κανείς από τους 43 προκατόχους του. Δεν είχαμε ποτέ Πρόεδρο τόσο παραπληροφορημένο για τη φύση της δουλειάς του, τόσο ανοιχτά ψευδολόγο, τόσο αυτοκαταστροφικό ή τόσο σφοδρό στις καταχρηστικές του επιθέσεις κατά της Δικαιοσύνης, του Τύπου, του Κογκρέσου (συμπεριλαμβανομένων μελών της δικής του παράταξης), ακόμη και αξιωματούχων της κυβέρνησής του» έγραφε ο Jack Goldsmith τον περασμένο Οκτώβριο στην αποτίμηση του περιοδικού «The Atlantic» για τον πρώτο χρόνο της προεδρίας του Τραμπ.
Και είναι αλήθεια πως ο Αμερικανός Πρόεδρος συνεχίζει απτόητος να ασκεί την πολιτική του, επιδεικνύοντας παράλληλα εντυπωσιακή αδιαφορία για τις συνέπειές της. Με κάθε του ενέργεια μοιάζει σαν να θέλει απλώς να κοροϊδέψει το ίδιο το σύστημα που τον ανέθρεψε. Ξεχαρβαλώνει μία-μία όλες τις αποφάσεις της κυβέρνησης Ομπάμα (έχει καταργήσει ήδη πάνω από 800), ενώ στον έναν χρόνο της θητείας του έχει υπογράψει περισσότερα διατάγματα από κάθε άλλον προκάτοχό του τα τελευταία 50 χρόνια. Tι άλλο κάνει; Τουιτάρει ασταμάτητα, βλέπει πολλές ώρες τηλεόραση, τρώει άπειρες ποσότητες junk food, προκαλεί τον Κιμ Γιονγκ Ουν και τώρα τελευταία είπε ν' ανοίξει κι ένα μέτωπο με τον αραβικό κόσμο, αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Όσο για τους ψηφοφόρους του, υπάρχουν αρκετοί που αναγνωρίζουν τα ελαττώματά του ή παραδέχονται ότι δεν έχει τηρήσει αρκετές από τις προεκλογικές του εξαγγελίες, όπως η κατασκευή τείχους στα σύνορα με το Μεξικό, εντούτοις τους αρέσει ο τρόπος με τον οποίο «ταρακουνάει τα πράγματα». Το μοναδικό θετικό στοιχείο της υπόθεσης μπροστά στο φάσμα των τριών χρόνων που απομένουν για τη λήξη της θητείας του Τραμπ είναι ότι το αμερικανικό Σύνταγμα, οι εξουσίες και οι θεσμοί είναι ακόμα σε θέση να αναχαιτίζουν τις αποφάσεις του (βλ. τη μεταρρύθμιση για την υγεία ή το περιβόητο αντιμεταναστευτικό διάταγμα). Μέχρι πότε θα είναι σε θέση να το κάνουν, όμως, είναι μια άλλη ιστορία.
Η νεύρωση με την πρόγνωση του καιρού
Δεκάδες sites εκμεταλλεύονται τις προγνώσεις για λίγα παραπάνω κλικ, μετατρέποντας την ανάγκη ενημέρωσης του κοινού σε κάτι που μοιάζει με «καιρολαγνεία». Φώτο:Konstantinos Tsakalidis / SOOC
«Ο καιρός έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Νομίζω ότι πάντα ήταν, απλώς δεν υπήρχε το Ίντερνετ να μας ενώνει. Τώρα γίναμε πολλοί και φαίνεται αυτή η υστερία» είχε δηλώσει πριν από μερικούς μήνες στη LiFO η μετεωρολόγος Χριστίνα Σούζη, προσπαθώντας να εξηγήσει αυτήν τη νεύρωση που έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια με τον καιρό. Δεν είναι όμως μόνο το Διαδίκτυο ή τα social media που ευθύνονται γι' αυτή την υστερία. Δηλαδή ευθύνονται, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι ο καιρός «πουλάει». Τα μετεωρολογικά φαινόμενα προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου. Ο καιρός είναι μια χρήσιμη είδηση για τον άνθρωπο από τότε που εμφανίστηκε στη Γη. Σε μια συνέντευξή του, επίσης στη LiFO, ο μετεωρολόγος Τάσος Αρνιακός είχε αποκαλέσει την τάση των ανθρώπων να μαθαίνουν τι καιρό θα κάνει «αρχέγονο γονίδιο».«Είναι μια άμεση πληροφορία που τον βοηθά να αποφασίσει πώς θα ντυθεί το πρωί, πώς θα ντύσει τα παιδιά του για να πάνε στο σχολείο, με τι θα μετακινηθεί, με δίκυκλο ή αυτοκίνητο» είχε πει. Έτσι και φέτος, όπως κάθε χρόνο, πέρασαν από την Ελλάδα υδροστρόβιλοι, ανεμοστρόβιλοι, κυκλώνες με περίεργα ονόματα που κανείς δεν ξέρει από πού παίρνουν τα ονόματά τους (Ηλέκτρα, Ζήνωνας, Ευρυδίκη κ.λπ.), «κύματα πολικού ψύχους» και έκτακτα καιρικά φαινόμενα. Η έκταση της δημοσιότητας που παίρνουν οι ειδήσεις για τον καιρό είναι τις περισσότερες φορές υπερβολική. Δεκάδες sites εκμεταλλεύονται τις προγνώσεις για λίγα παραπάνω κλικ (σ' ένα βαθμό το κάνουν όλα, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας), μετατρέποντας την ανάγκη ενημέρωσης του κοινού σε κάτι που μοιάζει με «καιρολαγνεία». Αν, μάλιστα, συσχετίσει κανείς αυτή την τάση με τη συνήθως απρόβλεπτη συμπεριφορά του καιρού (παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης), τότε είναι μάλλον δικαιολογημένες οι οργισμένες αντιδράσεις του κόσμου απέναντι στα sites και σ' όλες εκείνες τις προβλέψεις που δεν επαληθεύονται.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ
πηγη lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου