Ο έμπειρος δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης μιλά για τη διάλυση της ιστορικής ΝΔ λόγω επιλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη να συνεταιριστεί το διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ και τους τοξικούς Βενιζέλους που αυτό έχει στις τάξεις του!
ΚΡΑΤΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΣΤΑ ΕΥΚΟΛΑ;
Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης (Δημοκρατία)
Η σκηνή στην ιστορική οικία Σαμαρά, στην οδό Μουρούζη, επί διακυβερνήσεως Ν.Δ.:
Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς συζητά με τον υπουργό του Ευάγγελο Βενιζέλο το κρίσιμο θέμα της ΕΡΤ· πρέπει να είναι το απόγευμα της ημέρας του Ιουνίου του 2013, που ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης έχει αναγγείλει την απόφασή του να αποχωρήσει από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας με πρόσχημα το μαύρο στη δημόσια τηλεόραση.
Στο τέλος της συζήτησης και αφού έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των δύο τα απαραίτητα βήματα για τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης με αντιπρόεδρο τον Βαγγέλη (έως και κείμενο προγραμματικής συνεργασίας μεταξύ Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ συνετάχθη! – ιστορικό κείμενο), ο Σαμαράς σηκώνεται από την παλαιά πολυθρόνα της αστικής οικίας και φορά το σακάκι του. Κινεί για να φύγει… βιαστικός και φθάνει έως την εξώπορτα, οπότε ακούει τον Ευάγγελο Βενιζέλο να του φωνάζει σκασμένος στα γέλια: «Ε, πού πας; Εχεις φορέσει το δικό μου σακάκι! Δεν βλέπεις ότι σου… πλέει;»
Η ιστορία αυτή, την οποία μου έχει εμπιστευθεί ο ίδιος ο Βενιζέλος σε ανύποπτη στιγμή προ διετίας -ιδιωτικώς είναι ένας άλλος άνθρωπος σε σύγκριση με τη δημόσια παρουσία του, απολαυστική παρέα, πηγή γνώσης, Ιστορίας και χιούμορ-, στην πραγματικότητα ορίζει και το σημερινό ερώτημα: Χωρά, ταιριάζει το κοστούμι του Βενιζέλου στη σημερινή Ν.Δ. ώστε να μετεγγραφεί εκείνος στη φιλελεύθερη παράταξη; Η απάντηση που δίδω δεν έχει προσωπικά χαρακτηριστικά, τίποτε στην πολιτική δεν μπορεί να είναι προσωπικό, κατά τη γνώμη μου, σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο οι αρχές υπερισχύουν.
Για να απαντήσει κανείς ψυχρά και λογικά, πρέπει να εξετάσει το θέμα με κριτήριο ιστορικό, κριτήριο ιδεολογικό και, το βασικότερο, κριτήριο μέλλοντος. «Κόβει εισιτήρια» ο Βαγγέλης; Ιστορικά η κεντροδεξιά παράταξη έχει βοηθήσει πάντοτε την Κεντροαριστερά και τις ηγετικές της προσωπικότητες στις δύσκολες στιγμές της, το ανάποδο ποτέ. Ο Γεώργιος Παπανδρέου πολιτεύθηκε με τον Συναγερμό κάποτε για να ηγηθεί του ανενδότου κατά της δεξιάς παράταξης μερικά χρόνια μετά.
Το ανέστιο Κέντρο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου και του Θανάση Κανελλόπουλου μετεγράφη με τη διεύρυνση του 1978 στη Ν.Δ. του Καραμανλή. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος αφέθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά να εκβιάσει το εκλογικό σώμα στις ευρωεκλογές του 2014 για να επιζήσει το ΠΑΣΟΚ, ενώ θα έπρεπε ο ίδιος να το εκβιάσει, αν το είχε κάνει η Ν.Δ. θα είχε επιτύχει ισοπαλία με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλη θα ήταν η φορά των εξελίξεων. Ιστορικά η μετεγγραφή δεν βγαίνει.
Με όρους ιδεολογικούς τώρα: Προφανώς και τα Μνημόνια έφεραν τις αστικές δυνάμεις κοντά. Ωστόσο, μην ξεχνάμε ότι η συντηρητική παράταξη ήταν ο μόνος πυλώνας από τον παλαιό δικομματισμό που άντεξε και δεν εξαϋλώθηκε. Ο λόγος απλός: δεν άλλαξε το DNA της. Ο κόσμος χρέωσε τη χρεοκοπία στο κόμμα που δημιούργησε το χρέος. Δεν θα είναι οξύμωρο να αντέξεις στην κρίση και να διαλυθείς στη νηνεμία; Κρυφές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι παρά το PSI που πίστωσε προχθές ο Κυριάκος στον Βενιζέλο αποκλειστικά (μεγάλο μερίδιο έχει ο Λουκάς Παπαδήμος) για κάθε ψηφοφόρο που θα φέρνει ο Βαγγέλης στον Μητσοτάκη θα φεύγουν πέντε. Γιατί; Δεν έχει σημασία! Θα φεύγουν!
Και, τέλος, πάνω σε ποιους όρους μέλλοντος μπορεί να γίνει αυτό όταν η βασική ανάλυση Βενιζέλου για τις εξελίξεις («έχουμε επανάληψη του 2015 – ο Τσίπρας πάει για ρήξη πάλι») έπεσε -ως φαίνεται- έξω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου