Και εξηγούμεθα: Οι αντιδράσεις που άρχισαν δειλά στην αρχή και πιο δυναμικά στην συνέχεια, να εμφανίζονται στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, είναι αποτέλεσμα της στρεβλής πολιτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η Νέα Δημοκρατια έχει χάσει την μετριοπάθεια ...και την σοβαρότητά της. Το όπιο των ψηφοφόρων της, δεν μπορεί συνέχεια, να είναι το μίσος εναντίον του Σύριζα. Θέλει προτάσεις σοβαρές, που δεν έχει κάνει, σύμπλευση και κατανόηση στα εθνικά και οικονομικά ζητήματα, αντίδραση στην κοινωνική αναλγησία της κυβέρνησης, θέλει σκέψη διαφορετική και όχι συνεχή άρνηση. Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ομοιάζει με γυμνή καλλονή, στην μέση ενός γεμάτου γηπέδου από φανατικούς οπαίους ομάδων, η οποία επιχειρεί ...να διατηρήσει την παρθενιά της. Δεν γίνεται...
Αντί λοιπόν να βλέπουν κάποιοι την πραγματικότητα, βλέπουν κατά κύριο λόγο τον Κ. Καραμανλή. Ο πρώην πρωθυπουργός, είναι ο πλέον δημοφιλής από όλους τους αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας μεταπολιτευτικά, πλην φυσικά του ιδρυτή της παράταξης. Υπό την έννοια αυτή, αποτελεί το σταθερό αυτό σημείο, που επί πλέον δικαιώνεται από τις εξελίξεις καθημερινά. Όμως δεν βρίσκεται πότε πίσω από την υπονόμευση και την αμφισβήτηση Μητσοτάκη κι αυτό ας το κατανοήσουν όλοι. Αντιθέτως κατηγορείται από τους υποστηρικτές του, για την συνεχή θεσμική στάση του, να στηρίζει την σημερινή ηγεσία.
Γι' αυτό ας αφήσουν τα τερτίπια οι ηλίθιοι βαστάζοι της σημερινής ηγεσίας.
Πάμε σε ένα άλλο κεφάλαιο. Ο Καμμένος έπαιξε στα ζάρια την πολιτική του καριέρα και έχασε. Ωστόσο δεν θα πρέπει σε κάθε περίπτωση, να κατηγορείται για την δήθεν φιλοκαραμανλική στάση του. Κι αυτό είναι σίγουρο, καθώς κορυφαία στελέχη της σημερινής Νέας Δημοκρατίας, διαχρονικά είναι υβριστές εν χορώ του Κ. Καραμανλή κι όμως βρίσκονται εντός παρατάξεως ή νομίζουν τέλος πάντων. Αρα θα πρέπει και το φάντασμα του Καμμένου, να μην χρησιμοποιείται συνεχώς, καθώς την δουλειά του κάνει ο άνθρωπος, νομίζοντας ότι μπορεί να επηρεάσει τους Καραμανλικούς.
Ο Κυριάκος ως άπειρος και οι βαστάζοι του, ως φανατικοί, δεν θελουν να αντιληφθούν ότι ο μεγάλος κίνδυνος προέρχεται από τα μικρά κόμματα, που δημιουργούνται με φιλοκαραμανλικό μανδύα. Μόνοι τους οι Τσιτουρίδης, Τσιαρτσιώνης, καθώς και άλλοι όπως οι Θεσσαλονικείς, στελέχη παλαιά, που προετοιμάζουν το έδαφος για άλλο κόμμα με Καραμανλικό μανδύα, είναι ο κίνδυνος. Γιατί απλούστατα η πολιτική πρακτική, καταδεικνύει σαφώς το τι επιχειρείται να γίνει. Όλα αυτά
-υπολογίζονται με βάση τις σημερινές...εκδηλώσεις ενδιαφέροντος- τα μικρά κόμματα, εάν ενωθούν πριν από τις εκλογές, είναι ο κυρίαρχος κίνδυνος για τον Μητσοτάκη. Που όσο συνεχίζει να τηρεί αυτήν την δήθεν αυτόνομη εκτός ιδεολογίας στάση, τόσο θα ενδυναμώνει τις φυγόκεντρες δυνάμεις. Και τότε δεν θα του φταίει κάνεις Καραμανλής. Αλλά μόνον το ξερό του το κεφάλι.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου